Bütün insanlar evlenmeye çağrılı mı?
Herkes evli olmaya çağrılı değildir. Yalnız yaşayan insanlar da dolu bir hayata sahip olabilirler. İsa, bazı insanlara özel bir yol gösteriyor; onları "Tanrı'nın Krallığı uğruna" (Mt 19,12) sürekli bekârlık hayatı sürdürmeye davet ediyor.
Yalnız yaşayan birçok insan yalnızlıktan sıkıntı çeker, bu durumu kusur ve dezavantaj olarak algılar. Ancak bir eş veya bir aile için kaygı çekmek zorunda olmayan bir insan aynı zamanda özgür ve bağımsızdır ve evli olan birisinin sahip olamayacağı şekilde anlamlı ve önemli şeyler yapmak için zamanı da vardır. Başkalarının hiç önemsemediği, yardım etmediği insanlara yardımcı olması belki de Tanrı'nın isteğidir.
Hatta Tanrı böylesi bir insanı bazen kendi özel yakınlığına çağırır. İnsan, “Tanrı’nın Krallığı uğruna" evlilik düşüncesinden, eşten vazgeçme isteğini hissettiği zaman durum budur. Ancak böylesi bir hizmet çağrısı asla evlilik veya cinselliği hakir görmek anlamına gelmez. Kendi isteğiyle bekâr kalmak Tanrı'nın her şeyden daha önemli olduğuna dair güçlü bir işaret olarak yalnızca sevgi içinde ve sevgiye dayalı olarak yaşanabilir. Bekâr kalmayı seçen cinsellikten feragat eder, ancak sevgiden feraget etmez; tam güvey olan bir özlemle dolu olarak gelecek (Mt 25,6) Mesih'i karşılama yoluna çıkar.